PROSZOWA WIOSKA DOBREJ ENERGII
Przy drodze napis: Proszowa-wioska dobrej energii. Już sam napis dobrze człowiekowi robi. Poprawiam pupę w samochodowym fotelu. W kontemplacji, ciszy i zadumy wchodzę w pole charakterystycznych wibracji. Przy małym skrzyżowaniu, z którego korzysta raptem kilku mieszkańców, dzieło sztuki na płocie. Prośba o litość dla tutejszych zwierzątek. Hołd dla kota co zginął i kilku innych pupili. Uważam. Ku czci wszystkich tutejszych czworonogów. Dotarłam na miejsce.

Urokliwa zagroda pachnąca lawendą, łąki i złote pola. Kilka polnych kwiatów przed domem. Na ławeczce właściciel przysiadł. Praca w polu idzie naprzód. W zimie zwierzaki będą miały ciepło. Psiak tuli się do człowieka i uśmiecha. Ujadania za płotem nie zna. Zaraz obok wygrzewa się łaciaty kociak. Mężczyzna kilka miłych słów skierował do dużo młodszej dziewczyny czyszczącej na pastwisku swojego wiecznie umorusanego siwka. Spokojny ton głosu, oddech na pełnej piersi, lekkie zmęczenie piszące się na twarzy. Zadowolenie, w którego sercu nie widać na twarzy. Tuż obok na pastwisku kilka innych koni i jeszcze kilka w hotelowej stajni.
Pod małym zadaszeniem przesympatyczna rodzina z miasta. Przyjechała złapać świeżego powietrza. To tutaj odkryli ukryte talenty młodej wiejskiej trenerki. Przekonali się również, co potrafi zrobić z człowiekiem w dużym mieście wszechobecna komercja.

Jeden powie, ale wieś. Ba! Wiocha zabita dechami. Wieś zapomniana, wieś niejednokrotnie krytykowana. Dla jednych nie ma tu możliwości, inni rodzą się tutaj na nowo. Ludzie tutaj pewnie prości. Gdybanie. Nie ma co oceniać, zanim nie pozna się bliżej. Skomplikowani nie są. Nie jeden z nich wielkie biznesy w mieście zostawił i sławę. Kupił stary dom i hektary. Wyremontował. Wymiar pracy? Taki sam. Zarobek? Czy zawsze chodzi o pieniądze, a może czasami o zwykły wszechobecny spokój?

Po renesansowemu zapodam w tym miejscu „Pieśń świętojańską o Sobótce” Jana Kochanowskiego.
Wsi spokojna, wsi wesoła,
Który głos twej chwale zdoła?
Kto twe wczasy, kto pożytki
Może wspomnieć za raz wszytki?
[…]