Jeżdżę wokół jeziora. Jezioro jest okrągłe to i jazda jest w kółko. Robię pierwsze okrążenie. Mijam starszą kobietę. Drobina szybkie żwawe kroki stawia. Przed nią psiak mieszaniec. Oboje bardzo pogodni. Widząc mnie starsza pani na dzień dobry daje mi w prezencie uśmiech. Długi i szczery, więc pozostaje w mojej pamięci. Białe zęby lśnią w porannym słońcu. Uśmiech za uśmiech. Mijamy się i każdy podąża w swoją stronę. Drugie okrążenie. Z daleka widzę znajomą mi osóbkę, a ona widzi mnie. Oprócz uśmiechu od ucha do ucha pojawia się Dzień dobry. Głos ma miły. Jakbyśmy się dłuższy czas znały. Okrążenie trzecie inaczej być nie może. Pies ogonem macha i z daleka wiem, że się zatrzymam. Tematów do rozmowy z tak pogodnym tubylcem jest wiele. Czwarte kółko to czas refleksji.

Z takimi ludźmi warto zacząć dzień. Przy takich ludziach świat z rana kolorów nabiera. W ośrodku, w którym jestem domki nie mają gwiazdek. Ale śpię pod czystą białą pościelą, a pod prysznicem mam zawsze ciepłą wodę. Tutaj, gdzie na śniadanie Pani kucharka widząc, że nie jem mięsa z dbałości o moje dobro jajecznicę proponuje, choć wszystkim parówka przysługiwała. Gdzie ludzie na ścieżce rowerowej ręką machają, choć całkiem im obca jestem. Gdzie w lokalnym sklepiku można pożartować, a Pani mimo krótkiego sezonu i przy konkurencji okolicznych sklepów mówi, że jest dobrze, a będzie jeszcze lepiej. Gdzie psiaki się łaszą. Gdzie spokój i dobre słowo można znaleźć na każdym kroku.

Często słyszę zmieniaj coś w życiu i nie popadaj w rutynę. Rób inaczej, a nie ciągle tak samo, bo wyrobi się nawyk. To wszystko prawda. Ale ważne, aby nie przesadzić w żadną stronę. Dlatego czasami wybieram nowe miejsca i to, co nieznane, a czasami jeżdżę w kółko i powracam do miejsc, które miło wspominam i które mi służą. Polecam odkrywać Polskę.